เพราะ 'พรหมลิขิต' หรืออย่างไรถึงได้ทำให้คู่กรณีอย่างเขาเเละเธอต้องกลายมาเป็น เจ้านาย เเละ ลูกน้อง
เเละการที่เธอเคยสาดน้ำใส่หน้าเขาในครั้งนั้น ทำให้เมื่อเจอกันคราวนี้เขาจึงเอาเเต่กลั่นเเกล้งเธอไม่หยุด
ไอ้เจ้านายบ้า! เธอเกลียดเขาที่สุด!
- โปรยปราย -
“จะมาดื่มดี ๆ หรือจะต้องให้ฉันป้อน”
“คุณเร็กซ์คะ ฉัน...”
“คงอยากให้ฉันป้อนเธอสินะ”
เขาพูดด้วยรอยยิ้ม เธอจึงถอนหายใจพรืดหนึ่งแล้วเดินตรงไปหยุดอยู่ตรงหน้าเขา คว้าแก้วกาแฟบนโต๊ะขึ้นมาจรดริมฝีปาก
เร็กซ์เงยหน้ามองปากกระจับที่แตะอยู่ที่ขอบแก้ว ซึ่งตรงนั้นมันเป็นที่ที่ปากของเขาใช้ดื่มก่อนหน้านี้แล้ว คราวนี้รอยยิ้มก็ชัดเด่นขึ้นกว่าเดิม
“อื้อ!”
เพียงแค่ดื่มลงไปแค่อึกเดียวเธอก็ถึงกับจะสำลัก ทำไมมันหวานอะไรขนาดนี้ เธอใส่น้ำตาลเยอะถึงเพียงนี้เชียวหรือ
“ดื่มให้หมด”
“มัน...มันหวานค่ะ ฉันคงดื่มไม่ได้”
“เธอดื่มไม่ได้ แล้วคิดว่าฉันจะดื่มได้งั้นสิ?”
“ฉันจะไปทำมาใหม่ค่ะ อ๊ะ!!”
เธอที่กำลังจะหมุนตัวเดินเพื่อไปชงมาให้เขาใหม่ถึงกับเซถลาเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนของเขาที่ลุกขึ้นยืนแล้ว แก้วกาแฟในมือถูกเขาแย่งไปอย่างรวดเร็วก่อนที่มืออีกข้างจะบีบสันกรามเธอเเน่นจนเธอต้องเผยออ้าปากด้วยความเจ็บ และเพียงเสี้ยววินากาแฟรสชาติหวานเจี๊ยบก็ถูกส่งมาโดยเขา
เขากำลังกรอกกาเเฟใส่ปากเธอ!!
“อึก! แค่ก ๆ!!”
แก้มนุ่มถึงกับสำลักอย่างอดไม่ได้ เธอสำลักจนกาแฟขึ้นจมูกพาให้มันไหลออกทางจมูกเป็นสาย ใบหน้านวลขาวถึงกับแดงก่ำ ดวงตาคู่งามเมื่อยามสำลักก็เริ่มมีหยาดน้ำตาเอ่อขึ้นมาด้วยเล็กน้อย
“คุณ...!! คุณแกล้งฉัน!!”
“เปล่า ฉันไม่ได้แกล้งเธอ...แต่แค่ทำกับเธอเหมือนที่เธอทำกับฉันเท่านั้นเอง”
-------------------------------------------------------
🚫 - คำเตือน - 🚫
นิยายเรื่องนี้เหมาะกับผู้ที่มีอายุ 18+ ขึ้นไป มีเนื้อหาเเละการบรรยายเกี่ยวกับการร่วมเพศ บางฉากอาจมีคำพูด เนื้อหาที่ค่อนข้างรุนเเรง นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของบลูเบลล์วี่โดยทั้งสิ้น ไม่มีเจตนายุยงหรือส่งเสริมให้ทำตามเเต่อย่างใด ไม่อนุญาตให้ไปเผยเเพร่หรือดัดเเปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของนิยาย
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านกันด้วยนะคะ ^^
----------------------------------------------------
สุดท้ายนี้ฝากกดติดตาม เพิ่มเข้าชั้น กดหัวใจ เเละคอมเมนต์ให้ไรท์บลูเพื่อเป็นกำลังใจด้วยนะคะ ขอบคุณค่าาา 💕
ช่องทางการติดต่อ
TIKTOK : บลูเบลล์วี่
Twitter : บลูเบลล์วี่
Facebook : บลูเบลล์วี่
Guest
