เดิมทีการฝ่าด่านเคราะห์เป็นไปเพื่อให้เหล่าเทพเซียนได้เลื่อนขั้น
แต่การฝ่าเคราะห์ซ้ำนั้น...เป็นไปเพื่อการใด?
จิตของเซียนโอสถโอดครวญจนแทบคลุ้มคลั่ง หลังจากตื่นขึ้นมาในร่างหญิงสาวชาวมนุษย์
เดิมทีนางมีนามว่าลู่จิงอิ๋ง แต่ในร่างนี้คือหลี่เหยาหลิน ผู้เป็นอนุรองของแม่ทัพหนุ่มนามจางจื้อหาว
ซึ่งจางจื้อหาวนั่น..จิตเดิมก็คือเซียนเหมือนกัน เป็นเทพสงครามนามว่าชิงอี้เฉิง
ความจริงการมาฝ่าเคราะห์จะไม่น่าอนาถบัดซบเท่านี้เลย หากข้าไม่ต้องหวนมาเจอบุรุษน่าชังผู้นั้นอีก
แล้วจางจื้อหาวทำสิ่งใดให้นางเกลียด?... ข้อนี้สมควรถามใหม่ ว่าเขาทำสิ่งใดให้นางไม่เกลียดบ้าง
เพราะทั้งชีวิตของหลี่เหยาหลินต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวเมื่อสามีไม่เคยรักใคร่ ไม่แม้แต่จะไยดีสักนิด มีลูกติดมหาภัยก็ปล่อยให้มาระรานทุกเช้าค่ำ หนำซ้ำยังเจ้าชู้ใช้เสน่ห์ได้อย่างสิ้นเปลือง หาเรื่องเพิ่มอนุให้นางปวดหัวได้ไม่เว้นวัน
แต่ช่างปะไร ข้าจะไม่ยอมให้เส้นทางฝ่าเคราะห์จบลงแบบเดิมอีก ขอเพียงข้ากลับแดนเซียนได้ก่อนเท่านั้น!
นางหมายมั่น แต่โชคชะตาจะยอมให้เป็นเช่นนั้นหรือ...