การแต่งงานครั้งนี้สำหรับเธอเป็นเหมือนดั่งฝัน เพราะเขานั้นคือรักแรกพบ แต่สำหรับ...เขาการแต่งงานครั้งนี้มันเป็นความฝืนใจเพื่อช่วยธุรกิจครอบครัวให้ยืนหยัดต่อไป นี่ไม่ใช่ผู้หญิงที่เขาต้องการ หรือตั้งใจรักจริงๆ เขาไม่ได้รักเธอแม้แต่น้อย..
หนูเหมือนฝันไปเลยค่ะพี่พธู ไม่คิดเลยว่าเราจะได้แต่งงานกัน
งั้นเธอคงฝันกลางวันอยู่ล่ะมั้ง ใครอยากแต่งกับเธอกัน
-----------------------------------------------------------
นิยายรักดรามา หวานซึ้ง โรแมนติก ครบรส
เขาไม่ได้อยากให้เธอร้องไห้หนักแบบนี้ เพียงแต่เขาหลงใหลเธอจนไม่สามารถหยุดได้มีความสุขเสียวซ่านมากจนเกินจะควบคุมตัวเองได้
"ฮึก.." เธอเก็บเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายขึ้นมาสวมใส่ลวกๆ พร้อมปาดน้ำตาที่ไหลรินลงมาเรื่อยๆ
"กินนี่ก่อนไหม" ไม่รู้จะทำอย่างไรให้เธอหยุดร้อง พทาธูจึงเดินไปหยิบกล่องช็อคโกแล็ตเนยถั่วที่เขาซื้อมาฝากเธอเมื่อตอนเย็นยื่นให้
"ห๊ะ..ช็อคโกแล็ตเนยถั่ว? ถามจริงๆ เถอะค่ะว่าพี่พธูเคยสนใจหนูบ้างไหม" เขาคิดอย่างไรถึงเอามันมาให้เธอในช่วงเวลาแบบนี้
"หนูแพ้ถั่วค่ะ กะจะฆ่ากันให้ตายเลยเหรอคะ อึก.." เธอสะอื้นไม่หยุด เขาเคยสนใจหรือคิดจะรับรู้ใส่ใจอะไรเธอบ้างไม่เลย ที่ผ่านมาเขาไม่เคยใส่ใจเธอเลย
"ฉันไม่รู้" เขาเบิกตาโพลงเมื่อรู้ว่าตนเองทำอะไรลงไป เธอแพ้ถั่วงั้นเหรอเขาไม่รู้เลย
"พี่พธูรู้อะไรเกี่ยวกับหนูบ้าง รู้ไหมว่าหนูชอบอะไรไม่ชอบอะไร หนูแพ้อะไรบ้างเคยรู้ไหมคะ" เธอมองเขาด้วยแววตาตัดพ้อ
"ต่างจากหนูที่รู้แทบทุกอย่างของพี่พธู หนูใส่ใจพี่พธูทุกอย่าง ทุกลมหายใจเข้าออกของหนูคือพี่พธู และนี่คือสิ่งที่หนูได้รับเหรอคะ"
"พี่พธูไม่รับรู้อะไรเกี่ยวกับหนูเลยเพราะไม่อยากรับรู้สินะ" เขาเพียงยืนฟังเธอเงียบๆ
ที่เธอพูดมามันเป็นความจริงทุกประการ เขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเธอเลยและไม่เคยสนใจด้วย ต่างจากเธอที่รู้แทบทุกอย่างในชีวิตเขา
"ขอโทษ" เขายังมีจิตสำนึกจึงเอ่ยขอโทษเธอไป หากเธอกินของฝากเข้าไปคงอาการแย่เพราะเขา
"หนูขอถามนะคะตั้งแต่เราแต่งงานอยู่ด้วยกันมา พี่พธูเคยรักหนูบ้างไหมคะ มีสักเสี้ยวหัวใจไหมที่มีหนู"
"ฉัน..ไม่รู้"
___________________________________________________
"เพื่อนกูเหมือนหมาฉิบหาย" ภาคย์เห็นสภาพเพื่อนเขาตอนนี้เหมือนหมาแก่ๆ ที่ชอบนอนเรื้อนอยู่ตามข้างถนน แต่หมาตัวนี้แม่งเสือกไม่รู้ด้วยนะว่ามันรักเจ้าของมันมากแค่ไหน
ขึ้นอย่างหงส์ลงอย่างหมาหัวเน่าเลยค่ะท่านผู้ชม
Guest
