ไม่เคยคิดที่จะรัก (มาเฟีย)
ราเชน อัศวโยธิน x ปรานต์ รัตนเกลื้อกุล
...
ราเชน : ถ้าอยากกลับบ้านนักก็ทำให้ฉันพอใจแต่ถ้าขืนยังคิดหนีและดื้อดึงแบบนี้อีก นายจะไม่ได้ โผล่หน้าออกไปเห็นเดือนเห็นตะวันอีกและพี่นายก็จะต้องเดือดร้อน จำไว้
ปรานต์ : แล้วคำว่าพอใจของคุณมันหมายความว่ายังไง ต้องใช้เวลานานแค่ไหน?
ราเชน : พอใจก็คือพอใจ นานแค่ไหนก็ขึ้นอยู่กับความพอใจ
ปรานต์ : แต่ผมไม่ได้ว่างขนาดจะมาทำงานให้พวกคุณนะ
ราเชน : ฉันก็ไม่ได้ถามว่าว่างหรือเปล่า
ปรานต์ : ผมต้องไปมหาลัย ใกล้สอบแล้วโปรเจ็คก็ยังไม่เสร็จ
ราเชน : ไม่ใช่เรื่องของฉัน
ปรานต์ : ปลาทองที่บ้านก็ไม่มีคนให้อาหารมันจะตายรึเปล่าก็ไม่รู้อ่ะ
ราเชน : ฉันต้องรู้ด้วยหรอ
…
"ฉันก็นึกว่านายอยากจะให้ฉันตายซะอีก"
"ผมไม่เคยอยากให้คุณตาย"
"ทำไม?"
“...”
"รักฉัน? หรือว่าหลงฉัน?"
"เพราะผมขี้เกียจเป็นธุระจัดงานศพให้คุณต่างหาก"
…
**คำเตือน**
นิยายเรื่องนี้มีคำหยาบคายเพื่ออรรถรสระหว่างตัวละคร
เนื้อเรื่องทั้งหมดเกิดจากจินตนาการของผู้แต่ง สถานที่ ชื่อตัวละคร และอื่นๆ ในนิยายเรื่องนี้ไม่มีอยู่จริง
และที่สำคัญ นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหารุนแรงและ 18+ กรุณาใช้วิจารณญานในการอ่านและแยกแยะ
Guest
