ท่านประธานคะ..โปรดคลั่งรักเบาๆหน่อย

รักวัยรุ่น

จบ ท่านประธานคะ..โปรดคลั่งรักเบาๆหน่อย

ท่านประธานคะ..โปรดคลั่งรักเบาๆหน่อย

ณฐาวิตา

รักวัยรุ่น

13
ตอน
74.5K
เข้าชม
75
ถูกใจ
25
ความคิดเห็น
788
เพิ่มลงคลัง
" เมื่อคืนเธอเร่าร้อนมากเลยนะ เล่นเอาพี่เหนื่อยเลย "

คินน์ x ขนม 

“ยิ่งเธอดิ้นยิ่งทำให้ฉันอยากจูบนะ” 

เขาพูดทั้งที่ปลายจมูกเรายังแตะกันอยู่อย่างนั้น ร่างสูงกลอกตาขึ้นลงจนสายตาหลุบมองเบื้องล่างก่อนที่สายตาคู่คมจะหยุดอยู่ตรงริมฝีปากฉัน วินาทีต่อมาเขาเอียงหน้าเล็กน้อย ลมหายใจอุ่นร้อนที่รดลงมาเป็นเครื่องยืนยันว่าเราใกล้กันขนาดไหน เขาเลื่อนใบหน้าเข้ามาแนบชิดจน 

“อื้อ” 

ริมฝีปากได้รูปครอบครองลงมาบนเรียวปากบาง ริมฝีปากเราแนบชิดกัน ฝ่ามือฉันยังโดนเขารวบไว้ จากนั้นริมฝีปากได้รูบก็บดขยี้ลงมาอย่างเร่าร้อนจนฉันหายใจไม่ทันเผลออ้าปากเพื่อกอบโกยอากาศเข้าไป แต่เหมือนเป็นการเปิดทางให้ลิ้นร้อนเข้าไปช่วงชิมน้ำหวานภายในโพรงปาก เข้าทั้งขบเม้ม ดูดดึงจนฉันเกือบลืมหายใจ แวบหนึ่งฉันนึกภาพเมื่อคืนที่ริมฝีปากเขาแนบชิดลงมา แต่มันช่างแตกต่างจากครั้งนี้โดยสิ้นเชิง 

เขายิ่งรุกหนักขึ้นด้วยการบังคับให้ฉันอ้าปากด้วยเรียวลิ้นของเขา คินน์ละเลียดชิมน้ำหวานภายในโพรงพลางเล็กอย่างเพลิดเพลิน ริมฝีปากร้อนผ่าวผละออกมาเพียงนิดก่อนจะตะโบมจูบลงไปบนเรียวปากบางอีกครั้งนานนับนาที 

“อื้อ “ฉันครางประท้วงออกไป เหมือนร่างสูงจะได้สติขึ้นมา เขาผละริมฝีปากออกมาอย่างอ้อยอิ่งพลางมองฉันด้วยสายตาร้อนแรงตามอารมณ์ 

ฉันหอบหายใจพยายามสูดอากาศเข้าปอด ถ้าเขาไม่ยอมหยุดรับรองว่าฉันได้ขาดอากาศหายใจตายจริงๆ แน่ แบบนี้มันเกินไปแล้วนะ 

“คุณจะฆ่าฉันหรือไง “เมื่อริมฝีปากเป็นอิสระฉันก็แหวออกไปทันทีด้วยความหงุดหงิด 

“หึ ไม่มีใครตายเพราะโดนจูบหรอกนะ “เขาเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงชอบใจแตกต่างจากตอนแรกโดยสิ้นเชิง ไม่รู้อารมณ์ดีอะไร เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายจนฉันเดาไม่ถูก 

“แล้วใครอนุญาตให้คุณจูบ หา “ฉันเอ่ยพลางเอามือขึ้นมาปิดปากตัวเองไว้ 

“ก็เธอบอกว่าลืม พอดีฉันจำเก่งเลยทวนให้เสียหน่อย” 

เขาเอ่ยพลางโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ใบหูจนฉันต้องย่นคอหนี 

“จูบเมื่อคืนคือจูบปลอบโยน แต่จูบนี้จูบเพราะอยากจูบ แล้วอย่าบอกว่าลืมอีกล่ะ ไม่งั้นปากเธอช้ำกว่าวันนี้แน่” 

เขาพูดพลางจุมพิตลงมาบนหลังมือที่ฉันปิดปากไว้อีกครั้ง ร่างสูงผละออกมาก่อนจะอุ้มฉันลงจากโต๊ะมายืนอยู่ด้านข้างอย่างง่ายดาย ฉันได้แต่ยืนนิ่งกระพริบตาปริบๆ ก่อนจะเรียกสติกลับมาแล้วหันไปคาดโทษเขา จากนั้นก็วิ่งออกจากห้องทำงานของเขาไปด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูกเหมือนกันว่ามันคือความรู้สึกอะไร 

คนตัวสูงได้แต่มองตามหลังร่างเล็กที่วิ่งออกไปจนลับสายตา เขาส่ายหน้าให้กับความน่ารักนั้นเบาๆ สัมผัสนุ่มหยุ่นยังติดอยู่บนริมฝีปาก รอยยิ้มบนใบหน้าปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง 

“น่ารักจนอยากจับฟัดให้เข็ดเสียจริง” 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

คำเตือน  

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดจากจินตนาการของผู้เขียนเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ทั้งตัวละคร เหตุการรื สถานที่ต่างๆเป็นเพียงแค่จินตนาการของผู้เขียนทั้งสิ้น

ผู้เขียนไม่ได้มีเจตนาทำให้เกิดความเสียหายแต่อย่างใด มีเนื้อหาที่ส่อถึงเรื่องเพสและภาษาที่ไม่เหมาะสม

เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ 18 ปี ขึ้นไป โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว