"ใยความรักของเราสองคนจึงได้ผ่านด่านเคราะห์เช่นนี้"เมื่อเฟยหงฟักออกจากไข่หงส์ก็กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาสายตาก็มองไปที่สามีร่วมด่านเคราะห์ของตนที่ต้องเจ็บปวดที่สุดกว่าใคร
"ข้าเองก็นึกโมโหอยู่บ่อยครั้งแต่ก็เศร้าเกินกว่าจะโกรธแค้นได้"หวัง เทียนหลงตอบกลับด้วยใบหน้าเรียบนิ่งอย่างที่ใครต่อใครต่างคุ้นเคยดีแต่น้ำเสียงบ่งบอกถึงความรู้สึกที่แปรรวนได้เป็นอย่างดี
"ยินดีที่ได้พบกันอีกคราไม่ว่าจะอีกกี่ครั้งก็ยินดีเสมอ"เฟยหงกล่าวอย่างยินดีรอยยิ้มสดใสกลับมาอีกครั้งดังเก่าพร้อมความทรงจำเก่าๆ
"ข้าก็ยินดีเสมอกับการรอคอยที่แสนยาวนาน"หวัง เทียนหลงกล่าวอย่างยินดีแววตาและน้ำเสียงบ่งบอกถึงความยินดีล้นปรี่สีหน้าผ่อยคลาย
ลำนำ=เศร้า
ดราม่าไม่มากอะไร
จบดีที่แปลว่าพระนายคู่กันค่ะ
เรื่องนี้พระเอกไม่โบ้พระเอกเป็นคนดี