พ่อแสนคำเอ็นดูลูกเลี้ยงที่ชื่อ หวันยิหวา เธอติดตามแม่ของเธอมาตั้งแต่อายุ 10 ขวบ พ่อเลี้ยงให้การดูแลเธอเป็นอย่างดีเหมือนกับลูกสาวแท้ วันหนึ่งพ่อแท้ ๆ ของหวันยิหวาเสียชีวิต คุณย่าเลยมารับตัวเธอไปงานศพพ่อ จากนั้นคุณย่าก็ส่งตัวเธอไปเรียนที่ีเมืองนอก พ่อเลี้ยงแสนคำเสียใจมาก
สิบสองปีต่อมาพ่อเลี้ยงแสนคำป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายได้เขียนพินัยกรรมยกสมบัติเป็นที่ดินในไร่ชา และทรัพย์สินส่วนอื่น ๆ ให้กับภูดิศลูกชายแต่มีข้อแม้ว่าเขาต้องแต่งงานและจดทะเบียนสมรสกับหวันยิหวาเท่านั้น เขาถึงจะได้ทรัพย์สินทั้งหมด
หลังจากที่พ่อเลี้ยงแสนคำเสียชีวิตทนายได้เปิดพินัยกรรมซึ่งระบุว่า ภูดิศจะต้องแต่งงานกับลูกสาวของดวงใจจึงจะได้ครอบครองทรัพย์ิสินทั้งหมดภายในระยะเวลาหนึ่งปี แต่หากเลยเวลาหนึ่งปีแล้วไม่มีการแต่งงาน ก็ให้แบ่งทรัพย์สินเป็นสองส่วนเท่า ๆ กัน ส่วนแรกให้ลูกชายของพ่อเลี้ยงคือภูดิศ อีกส่วนหนึ่งให้กับดวงใจผู้เป็นภรรยาของพ่อเลี้ยงซึ่งดวงใจไม่ได้จดทะเบียนสมรสกับพ่อเลี้ยง
หลังจากพ่อเสียแสนคำได้เสียชีวิต ดวงใจได้ทำตามคำขอร้องของผู้เป็นสามี คือตามตัวลูกสาวของเธอให้กลับมาที่ไร่นี้ดวงใจทำตามสัญญาของพ่อเลี้ยงที่ได้สั่งไว้ก่อนเขาตาย แต่หวันยิหวากับภูดิศจะรักใคร่ชอบพอกันจนถึงขั้นแต่งงานหรือไม่นั้น ดวงใจเองก็ไม่อาจจะรู้ได้เธอได้แต่เพียงทำตามสัญญาของพ่อเลี้ยงแสนคำผู้เป็นสามีก็เท่านั้น
***หมายเหตุ บางตัวละครจะถูกเชื่อมโยงกับเรื่องฑัณรักมาเฟียเถื่อน***
Guest
